طبیعت پایتخت در دل محبوب‌ترین و قدیمی‌ترین بوستانهای تهران
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۴۱۴۶۵
روز ۱۳ فروردین ماه هر سال به معنای پایان جشن‌های نوروزی است؛ روزی که مردم بنا بر سنتی فرهنگی، از خانه‌ها بیرون می‌آیند و به دشت و صحرا و باغ می‌روند تا آخرین روز عید را در دل طبیعت و در کنار سبزه و گیاه و آب روان چشمه‌ها و جویبارها بگذرانند و بر همین اساس به نام «روز طبیعت» نامگذاری شده است. شناخت طبیعت پایتخت را نیز باید در دل بوستانهای تهران جستجو کرد که هریک شرایط و امکانی را فراهم می‌کنند تا خانواده‌ها در روز طبیعت برای استفاده از این ظرفیت، بهتر برنامه‌ریزی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، انتخاب مکان مناسب در روز طبیعت برای بهره از طبیعت به ویژه در شهرها با توجه به وجود بوستان های مختلف و همچنین جنگل کاری ها و فضای سبز اطراف شهرها شاید کمی سخت به نظر برسد که در این گزارش کمک خواهیم کرد تا برخی از بوستان‌ها و فضای سبز اطراف شهر تهران بهتر شناسایی و با سهولت بهتری از طبیعت در کنار خانواده در این روز بهره مند شویم.
بی تردید رتبه بندی بوستانهای شهر تهران کار بسیار سختی است؛ چرا که هر یک از جنبه‌ها دارای شاخص‌های منحصر به فرد هستند، بر همین اساس بدون هیچ اولویت بندی برخی از این بوستان‌ها را معرفی خواهیم کرد.
تهران در مجموع دو هزار و ۲۷۷ باب بوستان دارد که مساحت آنها در حالت کلی به حدود پنج هزار و ۹۴۹ هکتار می‌رسد. همچنین مساحت فضای سبز معابر شهری در تهران هشت هزار و ۲۵۳ هکتار بوده و کمربند سبز پیرامون شهر هم بیش از ۴۸ هزار هکتار مساحت دارد.
پیشینهٔ تاریخی باغداری در تهران
تهران پر جمعیت‌ترین شهر و پایتخت ایران، مرکز استان تهران و شهرستان تهران است. از دید ناهمواری‌های طبیعی، تهران به دو ناحیهٔ دشتی و کوهپایه‌ایِ البرز تقسیم می‌شود و دارای اقلیم نیمه‌خشک است. تهران به دلیل داشتن آب‌وهوای مناسب و فراوانی آب، معمولاً منطقهٔ سرسبزی بوده و در منابع جغرافیایی قدیم از درختان انبوه و باغ‌های تهران یاد شده است.
با وجود پیشینهٔ طولانی و تاریخی باغداری در تهران، نخستین باغ‌های معروف تهران، در دوران صفوی و پس از آن در دوران قاجار، در دورهٔ فتحعلی‌شاه پدید آمدند. در دوران ناصرالدین‌شاه قاجار نیز دگرگونی‌های مهمی در شیوهٔ باغداری پایتخت ایجاد شد و باغداری نوین، پس از روبرو شدن با سبک اروپایی آن و استخدام باغبان های خارجی، وارد تهران شد. ضمن اینکه تهران برای چنارهایش هم مشهور بوده است.
ارزیابی سرانهٔ فضای سبز یکی از مهمترین معیارها برای سنجش میزان فضای سبز استاندارد در هر شهر و برای هر فردی است. بنابراین تلاش‌ها برای رسیدن تهران به استانداردهای جهانی ادامه دارد و در برنامه‌های شهرداری به آن اشاره شده است. ایجاد بوستانهای جدید، ایجاد فضای سبز در حاشیهٔ بزرگراه‌ها، ایجاد و گسترش فضای سبز عمودی و گسترش کمربند سبز تهران از برنامه‌هایی هستند که توسط سازمان‌های مسئول دنبال می‌شوند.
سبزترین مناطق پایتخت
براساس آخرین آمارهای منتشر شده درباره فضای سبز مناطق مختلف شهر تهران می‌توان گفت که مناطق ۲۱ و ۲۲ سبزترین مناطق پایتخت هستند و مناطق ۱۰ و ۱۷ نیز دارای کمترین سرانه فضای سبز در تهران هستند. منطقه ۲۲ با سرانه‌ای حدود ۶۰ متر مربع، سبز ترین منطقه تهران و پس از آن منطقه ۲۱ و یک در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.
بی تردید بالا بودن سرانه فضای سبز در شهر فواید زیادی دارد مخصوصا در مناطقی از شهر که ساختمان های بزرگ و برج های چندین طبقه شبیه به جنگل بتونی ساخته شده‌اند. فضای سبز نه تنها برای حفظ اکوسیستم طبیعت نیاز است؛ بلکه نیازهای روانی ساکنین شهرها را نیز برطرف خواهد کرد.
شهرداری شهرهای بزرگ تلاش دارد از خراب شدن فضای سبز اطراف شهرها ممانعت کرده و پارک‌ها و فضای سبز داخل شهر را با مبلمان شهری مناسب تجهیز نماید. مبلمان شهری همچون گلدان شهری، نیمکت شهری، زمین بازی برای کودکان و لوازم ورزشی و پارکی برای بزرگترها، به تجهیز شدن پارک‌ها و فضای سبز در شهر کمک کرده و آسایش شهروندان را فراهم می آورد.
بزرگترین بوستان تهران
«پارک جنگلی لویزان» بزرگترین پارک تهران است که مساحتی معادل ۱۱ میلیون متر مربع دارد. این پارک در قسمت شمال شرقی و در منطقه۴ تهران واقع شده و در سال ۱۳۴۶ احداث شده است. این بوستان از شمال به بزرگراه شهید بابایی، از غرب به شهرک امید و از شرق به ده لویزان منتهی می شود. پوشش گیاهی عمده این بوستان جنگلی درختان کاج، سرو خمره ای، چنار، اقاقیا، توت، عرعر و گز است. از ویژگیهای این بوستان می‌توان به دید وسیع آن اشاره کرد که وقتی به بالای این بوستان برسید شهر بزرگ تهران زیر پایتان خواهد بود؛ مکانی مناسب برای فرار از همه دغدغه‌ها و زندگی ماشینی.
قدیمی‌ترین بوستان تهران
بوستانی در منطقه ۱۲ در مرکز تهران و در محدوده خیابان‌های خیام و شهید فیاض‌بخش در ۲۵ اسفند ۱۳۲۹ در زمینی که پیش از این با تخریب بخشی از محله سنگلج چندین سال خالی مانده بود، احداث شد.
مساحت این بوستان تقریباً ۲۵ هکتار با ۸ در ورودی است و درون آن موزه صلح تهران، آکواریوم، استخر، ورزشگاه، کتابخانه و سایت پرنده نگری وجود دارد. این بوستان از جنوب به خیابان بهشت، از شمال به خیابان فیاض بخش، از خاور به خیابان خیام (تهران) و از باختر به وحدت اسلامی(شاپور) محدود می‌شود. این بوستان قدیمی ترین بوستان پایتخت همان «پارک شهر» است؛ یکی از مکانهای دیدنی که فضای بسیار مناسبی برای گذراندن یک روز مفرح و شاد به همراه خانواده است.
بوستانهای جنگلی پایتخت
بوستانهای جنگلی استان تهران به دو دسته طبیعی و دست‌کاشت تقسیم می‌شوند. جنگل‌های طبیعی در سطح استان تهران پراکنده‌اند و در آنها گونه‌های گیاهی مانند زالزالک، گوجه وحشی، زرشک، انجیر، شیر خشت، پسته، بادام کوهی، داغداغان، سنجد، تنگرس، گز، ارزن، سماق، سیاه‌دلیک و ... به چشم می‌خورد. در حوزه بوستانهای جنگلی دست‌کاشت استان تهران می توان به بوستان هایی همچون لویزان، وردآورد، چیتگر، غزال، سرخه حصار، پردیسان، توسکا، سوهانک، خجیر، کوهسار و طالقانی اشاره کرد که در مجموع مساحتی بیش از ۵۹ میلیون متر مربع را به خود اختصاص داده‌اند.
معرفی ۲۰ بوستان برتر تهران که حتما باید از آنها بازدید کرد.
۱- پارک آب و آتش
بوستان آب و آتش یکی از بهترین پارک های تهران است که در خیابان آفریقا، نرسیده به چهارراه جهان کودک، انتهای کوچه ژوبین واقع شده است. از ویژگی های منحصر به فردی که این پارک دارد چهار برج آتشی است که در میان فواره های رقصان آب قد علم کرده و جلوه ای تماشایی را به وجود آورده اند. این پارک با مساحتی در حدود ۲۴ هزار مترمربع در منطقه ۴ تهران از طریق یک پل بسیار قابل توجه برای شهروندان به نام پل طبیعت تهران به پارک طالقانی که در آن سوی اتوبان مدرس واقع شده، متصل گشته است. در واقع شهروندان با رفتن به پارک آب و آتش می توانند از دو پارک تهران دیدن کنند.
۲-بوستان پردیسان
بوستان پردیسان تهران با وسعت حدودیِ ۲۷۵ هکتار در بزرگراه حکیم غرب، بعد از بزرگراه شیخ فضل الله نوری واقع شده است. این پارک شامل دو بخش حیات وحش طبیعی و حیات وحش در حال اسارت است که علاقه مندان می توانند از آن ها بازدید به عمل آورند. نزدیکی این پارک به برج میلاد تهران چشم اندازی خیره کننده از آن را به نمایش گذاشته است.
۳-بوستان جمشیدیه
پارک سنگی جمشیدیه از زیباترین و دیدنی‌ترین بوستانهای تهران است که نام خود را از مالک قدیمی زمین‌های این منطقه گرفته و از ویژگیهای این پارک، دریاچه، آبشار و نیز آبنماهای سنگی است که جلوه‌ای خاص دارند. این پارک در ابتدای مسیر اصلی صعود به پناهگاه کلک‌چال قرار دارد.
این پارک پس از بوستان ملت، دومین پارکی است که یک شهروند تهرانی به یک مهمان غیر تهرانی معرفی می‌کند. این پارک محل زیست گونه‌های گیاهی و جانوری مختلف است و کفپوش سنگی آن نیز از ویژگیهای منحصر به فرد آن است.
این پارک در شمالی‌ترین نقطه پایتخت و در انتهای یک سربالایی تند و تیز که با کوهستان مخلوط شده است، طی چند سال به یکی از جاذبه‌های گردشگری مبدل شده و نامش هنوز بر سر زبان‌هاست.
۴-بوستان پرواز
یکی از تفریحگاه های پرطرفدار تهران «پارک پرواز» می باشد که در سعادت آباد، بلوار پیام، میدان بهرود واقع شده است. این بوستان به دلیل قرارگیری در ارتفاعات، در زمینی به مساحت ۱۳ هکتار، چشم اندازی ۳۶۰ درجه از پایتخت را به نمایش گذاشته است.
۵-بوستان نهج البلاغه
پارک نهج البلاغه را می توان یک دهکده توریستی دانست که در بزرگراه همت، اشرفی اصفهانی، خیابان گلستان، خیابان پارک و خیابان استاد نظری واقع شده است. وسعت این پارک بیش از ۳۵ هکتار است که از این میان ۹ هزار متر مربع به مسیر دوچرخه سواری و ۱۸۰۰ مترمربع به فضای ورزش های همگانی اختصاص پیدا کرده است. وجود یک رودخانه در میانه پارک، آن را به دو قسمت مجزا تقسیم کرده که این قسمت از طریق پل های متعدد به یکدیگر متصل می شوند.
۶- بوستان جنگلی لویزان
بوستان لویزان با مساحت ۱۴ میلیون متر مربع در خیابان هنگام، بالاتر از چهارراه استقلال واقع شده است.
باغ پرندگان در نیمه شرقی پارک جنگلی لویزان در محدوده بین بزرگراه بابایی از شمال، خیابان استقلال و شهرک گلستان از جنوب و خیابان کوهستان از غرب و شهرک امید از شرق احداث شده است. پروژه باغ پرندگان با وسعت ۲۲ هکتار، بزرگترین باغ پرندگان خاورمیانه است. در این باغ، محل قرار گرفتن پرندگان بصورت کارشناسی و علمی جانمایی شده است و در پنج فاز اجرا می‌شود.
در فاز اول این پارک، برکه‌ها و آبشارها، فاز دوم به طراحی کاشت درختان و گیاهان ویژه، فاز سوم، باغ شیشه‌ای مخصوص نگهداری تعدادی از پرندگان، فاز چهارم، محل نگهداری لاشخورها و عقاب‌ها و فاز پنجم آلاچیق‌ها و کتابخانه مجهز مجازی ویژه پرندگان طراحی شده است.
۷-بوستان دانشجو
یکی از پارک های معروف شهر تهران است که در خیابان انقلاب اسلامی، حوالی چهارراه ولیعصر واقع شده است.
۸-بوستان جوانمردان
منطقه ۲۲ تهران، قطب گردشگری پایتخت محسوب می‌شود که پارک‌های فراوانی را در خود جای داده است. یکی از پارک‌های تازه تأسیس این منطقه «پارک جوانمردان» می باشد که در اتوبان همت غرب، جنوب دهکده المپیک واقع شده است.
بوستان جوانمردان ایران (رود دره کن) یکی از مکانهای تفریحی شهر تهران است که در مرز میان مناطق ۵ و ۲۲ شهرداری تهران احداث شده است. در این بوستان مساحتی بالغ بر ۲۰ هکتار به فضای سبز اختصاص داده شده است. در این پارک پیست دوچرخه سواری و کانکس های اجاره دوچرخه برای مراجعین ایجاد شده است.
۹-بوستان جنگلی چیتگر و دریاچه خلیج فارس
یکی از قدیمی ترین و بزرگترین پارک های جنگلی تهران، پارک جنگلی چیتگر نام دارد که در اتوبان تهران – کرج، خروجی پیکانشهر و آزاد شهر واقع شده است. شهروندانی که به این بوستان مراجعه می‌کنند می‌توانند از امکانات تفریحی و ورزشی این بوستان همچون مسیر دوچرخه سواری ویژه بانوان (محصور)، امکانات سوارکاری و تیراندازی و ... استفاده کنند.
در کنار این بوستان دریاچه مصنوعی چیتگر با مساحت ۳۳۰ هکتار واقع شده است. دریاچه ای که از شمال به بزرگراه همت، از شرق به محور چهار باغ و از جنوب و غرب به پارک جنگلی چیتگر محدود می‌شود. پیش از آغاز تعطیلات نوروزی فاز دوم این مجموعه نیز به بهره برداری رسید.
۱۰-بوستان هنرمندان
خانه هنرمندان ایران در جهت تقویت جوانب گوناگون فعالیتهای هنری و ایجاد و حمایت از تشکیلات هنری، در سال ۱۳۷۷ با بازسازی بنایی متعلق به دوران قاجار که در زمان دومین جنگ ویرانگر جهانی توسط قوای متفقین به انبار مهمات و بعد از آن پادگان نظامی بود، به یک مرکز فرهنگی تبدیل شد.
خانه هنرمندان ایران، محل دبیرخانه صنف‌های هنری ایران است که با اختصاص فضاها و ارائه خدمات مختلف، امکان فعالیتهای مختلف فرهنگی و هنری را برای صنف‌های هنری ایران ایجاد کرده است.
بوستان هنرمندان شامل امکاناتی همچون کتابفروشی، تندیس‌هایی از سبک های مختلف هنرهای تجسمی ( نمادی از طبیعت و عرفان)، خانه هنرمندان و پوشش گیاهی چنار، سرو، اقاقیا، نارون، صنوبر و سدروس است. این بوستان در خیابان طالقانی، خیابان ایرانشهر، نبش خیابان برفروشان واقع شده است.
۱۱-بوستان جنگلی یاس
این پارک جنگلی که در شمال شرق تهران قرار دارد در دو قسمت شمالی ( منطقه یک ) و جنوبی ( منطقه چهار ) با وسعت ۱۴۰۰ هکتار بزرگترین پارک جنگلی شهر تهران است.
زمین این پارک جنگلی که از قبل درختان در آن کاشته شده بود مورد اختلاف بین چند دستگاه بود تا سرانجام به دستور رهبر معظم انقلاب در دیداری که به مناسبت روز درختکاری در ۱۷ اسفندماه سال ۹۳ انجام شد این منطقه به شهرداری تهران واگذار شد تا به منظور استفاده عموم مردم از طبیعت زیبای آن، آماده شود. پارک جنگلی یاس در تاریخ ۱۳ فروردین ماه سال ۹۴ همزمان با روز طبیعت، بعد از احداث زیر ساخت‌های اولیه لازم رسماً افتتاح شد و در اختیار عموم مردم شهر تهران قرار گرفت.
۱۲-بوستان ولایت
بوستان ولایت نام بوستانی در جنوب غربی شهر تهران است که در محل قبلی فرودگاه قلعه مرغی ساخته شده است. این بوستان دارای ۳۰۰ هکتار وسعت و امکاناتی از قبیل شهربازی سقف‌دار و پیست دوچرخه سواری و موتورسواری است. فاز یک این بوستان با ۶۰ هکتار مساحت در سال ۱۳۹۰ به بهره‌برداری رسید.
از امکانات ویژه این بوستان می‌توان به گشتگاه (باغ راه ایرانی)، زمین‌های بازی کودکان و بزرگسالان، پیست‌های اسکیت و دوچرخه‌سواری و غیره اشاره کرد. از این بوستان در تعطیلات نوروزی بویژه نمازخانه آن برای اقامتگاه مسافران نوروزی استفاده می‌شود.
بوستان ولایت با توجه به محاسبات انجام شده، امکان پذیرش حداقل ۱۵۰ هزار نفر در روز را دارد و نکته حائز اهمیت در این مجموعه همجواری سایت با اتوبان‌های نواب، حق شناس، شهید چراغی و نزدیکی به اتوبان‌های بهشت و آزادگان می‌باشد.
همچنین در مجموعه بوستان ولایت چندین مجموعه پارکینگ روباز با گنجایش نهایی ۳۵۰۰ واحد به همراه کندرو سرتاسری پیرامونی که موجبات عدم نفوذ بار ترافیکی وسایط نقلیه به اتوبان‌های اطراف را به همراه خواهد داشت، از مزیت‌های قابل تأمل این مجموعه می‌باشد.
۱۳-آبشار تهران
بوستان زیبایی واقع در بزرگراه همت غرب، بعد از آزادگان که جاری بودن آب از ابتدای بوستان در ارتفاعات تا انتهای آن طبیعت زیبایی را رقم زده، وجود دارد. این بوستان که در سال ۹۰ راه اندازی شده است یکی از جاذبه های کمتر شناخته شده تهران به شمار می رود. آبشار مصنوعی بر فراز کوه‌ها باعث زیبایی محیط شده و در کاهش دمای محیط به شدت تاثیر گذار است.
گونه های گیاهی این بوستان شامل چنار، بیدمجنون، تبریزی ، سرو نقره ای، اقاقیا و …. می باشد. از مزایای بوستان آبشار تهران می توان به این نکته اشاره کرد که در مجموعه گردشی آبشار تهران ۵ پارکینگ و فضای آسفالت و روباز، در قسمت های جنوبی آن ساخته شده است.
آبشار تهران در منطقه ۲۲ قرار دارد و دارای چند زمین بازی برای کودکان، چندین برکه مصنوعی و آلاچیق است.
۱۴-بوستان نیاوران
بوستان نیاوران که قبلا صاحبقرانیه نامیده می شد، جز و املاک یکی از بازماندگان قاجاریه بود. پس از ساخت کاخ نیاوران، این قسمت از زمین در تملک شهرداری قرار گرفت و با ارائه نقشه ای در سال ۱۳۴۰ توسط سردار افخمی طرح منظمی در بوستان پیاده گردید.
بوستان نیاوران در خیابان پاسداران، ابتدای خیابان شهید باهنر واقع شده است.
۱۵-بوستان نوروز و پل طبیعت
بوستان نوروز بزرگترین بوستان پهنه غربی اراضی عباس آباد تهران با کارکرد تفریحی، فرهنگی و تفرجی است که برای آن کارکردهای بین‌المللی و فرهنگی در حوزه کشورهای عضو اکو نیز تعریف شده است. نوروز به عنوان یکی از شاخصه‌های فرهنگی مشترک بین کشورهای عضو اکو مطرح است که این مسئله در بین کشورهای همسایه دریای خزر نیز صادق بوده و به همین منظور دریاچه‌ای به شکل نقشه دریای خزر در این بوستان طراحی شده است.
در پهنه غربی ۶۵ هکتاری اراضی عباس آباد تهران، بوستان نوروز با بیش از ۹۰ هزار متر مربع مساحت، بزرگترین بوستان مجموعه را تشکیل می‌دهد که کارکرد تفریحی، فرهنگی و تفرجی برای آن در سطح فرامنطقه‌ای و بین‌المللی پیش‌بینی شده است. کارکردهای بین‌المللی و فرهنگی بوستان نوروز در حوزه کشورهای عضو اکو تعریف شده که در همین راستا بخشی از این بوستان به نام «اکو» در نظر گرفته شده است که محلی برای معرفی آیین‌ها و سنت‌های کشورهای عضو اکو با محوریت آیین و سنت «نوروز» در تمام ایام سال خواهد بود.
در این بوستان ۱۲ سکو به ۱۲ کشور عضو اکو و دو سکو نیز به کشورهای عراق و بحرین که نوروز را جشن می‌گیرند ولی عضو اکو نیستند، اختصاص پیدا کرده است که هر کشور می‌تواند در یکی از این سکوها به معرفی خود در حوزه گردشگری، نمایش آداب و رسوم، صنایع دستی و موسیقی بپردازد.
۱۶-بوستان بهشت مادران
بوستان بهشت مادران به عنوان اولین بوستان ویژه بانوان در سطح شهر تهران و بر اساس طرح یک فوریتی ۲۰ مرداد ۱۳۸۲ شورای شهر تهران مبنی بر احداث و ایجاد بوستانهای ویژه بانوان، در سال ۱۳۸۷ افتتاح و به بهره برداری رسید. هدف از ایجاد این بوستان ، برطرف نمودن نیازهای حقیقی زنان ( منطبق بر ارزش های دینی ، اسلامی و فرهنگ بومی و ملی همراه با امنیت روانی ، اجتماعی و فیزیکی آنان ) و ایجاد فرصت های تفریحی ، ورزشی ، آموزشی ، فرهنگی ، اجتماعی و تأمین سلامت جسمانی و روانی ، پر نمودن اوقات فراغت بانوان و همچنین ارتقاء و بهینه سازی کیفیت زندگی فردی و خانوادگی ( از طریق شرکت در فضاهای جمعی و گروهی ) می باشد.
این بوستان با مساحتی بالغ بر۲۰ هکتار در بزرگراه رسالت ، سیدخندان ، جلفا، کوچه کاویان غربی واقع شده و امکاناتی شامل خانه فرهنگ حورا، سالن چندمنظوره ورزشی، خانه سلامت مادر، زمین بازی کودکان، زمین اسکیت، آبنما و... است.
۱۷-شهر بانوان بوستان ولایت
شهر بانوان یک باغ ایرانی است که در عرصه ای بالغ بر ۶ هکتار و در شمالی ترین بخش بوستان ولایت قرار گرفته است و یکی از هفت قطب اصلی مجموعه بوستان ولایت می باشد.
هدف از احداث شهر بانوان ارتقاء توان فرهنگی، اجتماعی و مهارتهای ورزشی بانوان در راستای حرکتهای قبلی شهرداری است. ورود کلیه آقایان به شهر بانوان ممنوع است و برنامه ریزی به گونه ای است که تمام فعالیتهای شهری این سایت از جمله فعالیتهای مدیریتی ، انتظامی ،خدماتی ، مدیریتی و ... توسط بانوان انجام می پذیرد.
ساختار اصلی شهر بانوان بر پایه باغ های ایرانی است. شهربانو در انتهای اتوبان نواب –تقاطع اتوبان تندگویان-بوستان بزرگ ولایت واقع شده است.
۱۸-بوستان پردیس بانوان
شرق نشینان تهران یا مسافران ساکن در این محدوده می توانند به سه راه افسریه-ضلع جنوب غربی میدان افسریه-ضلع شمال بوستان آزادگان سری بزنند و از بوستان پردیس بانوان استفاده کنند. این بوستان در جنوب شرقی تهران و در محدوده منطقه ۱۵ شهرداری واقع شده و مساحت کل آن ۲۷ هکتار و دارای یک ورودی اصلی در ضلع جنوبی است.
طراحی بوستان ترکیبی از سبک ایرانی و مدرن است، این بوستان دارای مجموعه ورزشی است.
۱۹-بوستان مهندس علی محمد مختاری
این بوستان با مساحت ۳۴ هزار مترمربع در خیابان شیخ بهایی شمالی ،۲۰ متری پیروزان ، کوچه شهید صابری واقع شده است. این بوستان توسط علی محمد مختاری مدیرعامل سازمان بوستان ها و فضای سبز شهر تهران طراحی شده است. از ویژگیهای این بوستان می توان به مناسب سازی معابر جهت تردد معلولین اشاره کرد.
این بوستان دارای دو ورودی اصلی با سردرهای زیبا در ضلع شرقی و غربی و دو ورودی در ضلع جنوبی و جنوب غربی می‌باشد. در احداث فضای سبز این بوستان، درختان موجود که قدمتی بیش از یکصد سال داشته اند حفظ گردیده اند و گونه های گیاهی دیگر از قبیل برگ نو ، برگ بو ، زرشک ، شیرخشت ، مورد ، پیراکانتا ، انواع رز و نسترن و بوته های فصلی و دائمی به آن اضافه شده اند.
۲۰-بوستان گفت‌وگو
پارک گفت‌وگو با مساحت حدودی ۱۴۵۰۰۰ مترمربع در سال ۱۳۸۲ در غرب تهران تأسیس شد که ۷ هکتار از آن را گونه‌های گیاهی فصلی و دائمی در برگرفته است. در این پارک سعی شده تا روش‌های پارک سازی کشورهای مختلفی همچون ایتالیا و انگلستان با استفاده از فرهنگ و معماری ملت‌های مختلف به شهروندان شناسانده شود.
مجسمه حضرت مریم که به‌عنوان نماد صلح و دوستی میان ملت‌های مختلف است در بخش میانی باغ ایتالیایی پارک گفت‌وگو نصب شده است و می‌توانید از آن دیدن کنید. زمین بازی، کتابخانه، کتابفروشی، خانه سلامت، خانه اسباب‌بازی، مسجد، دو زمین اسکیت، رستوران، ۸ آبنما و ۳ سرویس بهداشتی از امکانات این پارک است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: روز طبیعت نوروز ۱۴۰۳ بوستان شهرداري تهران بوستان های تهران شهرداري تهران وزارت بهداشت آموزش و پرورش هواشناسی کشورهای عضو اکو گونه های گیاهی دوچرخه سواری شهر تهران بوستان نوروز بوستان ولایت بوستان جنگلی فضای سبز واقع شده استان تهران ترین بوستان آبشار تهران فضای سبز شهر بانوان پارک جنگلی قدیمی ترین روز طبیعت زمین بازی بوستان ها هزار متر احداث شد متر مربع پارک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۴۱۴۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افول تشکل‌های دانشجویی، بدنه اجرایی کشور را تضعیف می‌کند
به گزارش خبرنگار گروه استان‌های ایسکانیوز از اصفهان، افت محسوس پویایی تشکل‌های دانشجویی ظرف سال‌های اخیر، موضوعی است که بارها مورد اشاره تحلیل‌گران قرار گرفته و تلاش شده در این خصوص آسیب‌شناسی شود. فرید نادری دانشجوی دکتری مهندسی سازه در دانشگاه خواجه نصیر، از جمله فعالان باسابقه تشکل‌های دانشجویی است که هم در دانشگاه آزاد و هم دانشگاه‌های دولتی، سابقه تحصیل و کنش‌گری دانشجویی داشته و بینش خوبی راجع‌به فراز و فرود تشکل‌های دانشجویی و چالش‌های موجود در این حوزه دارد. وی انقطاع روند نسل‌سازی در تشکل‌ها را ناشی از سیاست‌های غلط مسئولان دانشگاهی و یک‌دست‌سازی تشکل‌ها دانسته و بر لزوم حفظ استقلال این نهادها و احیای اصالت آنها تأکید دارد. این گفت‌وگوی تفصیلی را در ادامه می‌خوانید.
به عنوان سؤال نخست، چگونه وارد فضای کنش‌گری دانشجویی شدید و چه مسیری را پیمودید؟زمانی که من در سال ۱۳۹۴ وارد دانشگاه آزاد اصفهان شدم، اغلب دانشجویان دغدغه‌های سیاسی داشتند. به‌خاطر همین، خود به خود من هم وارد این فضا شدم. البته، فعالیتهای سابق سیاسی در خانواده‌ام هم در این موضوع بی‌تأثیر نبود.
پس از مدتی برای اجرای برنامه‌های مختلف، در کنار «بسیج دانشجویی» مستقیماً با معاونت فرهنگی دانشگاه وارد همکاری شدم. این فعالیت‌ها در نهایت زمینه‌ساز حضورم در «تشکل سیاسی امیرالمؤمنین (ع)» که یکی از قدیمی‌ترین تشکل‌های دانشگاه آزاد در کشور بود، شد. پس از دو سال فعالیت و پیمودن سلسله‌مراتب تشکیلاتی، دبیر این تشکل شدم و بعد از یک سال نیز در «شورای مرکزی اتحادیه تشکل‌های اسلامی-سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی» مسئولیت پذیرفتم.
پس از حضور در تشکل امیرالمؤمنین (ع) متأسفانه شاهد حواشی‌ای از جمله گرایش‌های جناحی این تشکل بودم. به همین دلیل پس از راه‌یابی به شورای مرکزی تشکل با رأی دانشجویان و انتخاب شدن به عنوان دبیر تشکل، اولین گام، حذف وابستگی‌ها بود.
این تشکل به‌طور عمده، هدف تبیین و بسترسازی فضای سالم سیاسی برای کنش‌گری دانشجویی را دنبال می‌کرد. به همین دلیل، معمولاً هنگامی که کانون‌ها و انجمن‌های علمی خواهان برگزاری برنامه‌هایی بودند که رویکرد فرهنگی-سیاسی و علمی-سیاسی داشت و آنها به دلیل مقررات قادر به ورود به مباحث سیاسی نبودند، این نوع برنامه‌ها را به‌طور مشترک با همراهی تشکل امیرالمؤمنین (ع) برگزار می‌کردیم و بُعد سیاسی برنامه را ما برعهده می‌گرفتیم. این نوع جلسات، به ما امکان تبیین مسائل روز سیاسی را با مشارکت دانشجویان عضو کانون‌ها و انجمن‌های علمی می‌داد.
آغاز یک‌دست‌سازی آیا آرمان یا هدفی در طول فعالیت داشتی که تحقق آن به چالش برخورده باشد؟به شخصه فرد آرمان‌گرایی نیستم که روند کاری‌ام را مبتنی بر عقاید آرمانی جلو ببرم. برعکس، خود را واقع‌گرا می‌دانم و سعی می‌کنم تحلیل‌های‌ام هم مبتنی بر عمل‌گرایی باشد به همین دلیل، تا آن‌جا که به عملکرد من بازمی‌گشت، تقریباً هیچ مشکلی نداشتیم و همه برنامه‌ها به‌خوبی اجرا می‌شد.
مشکلات از جایی شروع شد که پس از مدتی فعالیت، معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد تصمیم گرفت که با ایده حذف تشکل‌های قدیمی و جایگزین کردن‌شان با تشکل‌های جدید موافقت کند! تشکل اسلامی-سیاسی امیرالمؤمنین (ع) جزوی از همین تشکل‌های قدیمی بود که با استراتژی جدید دانشگاه باید حذف می‌شد. اکثر تشکل‌های قدیمی بعد از این جریانات، یا تغییر هویت دادند و یا اساساً منحل شدند.
رویکرد دانشگاه برای پویایی فضای سیاسی دانشجویی، در ابتدا معطوف به احیای تشکل‌های قدیمی بود. اما به هر دلیلی، این رویکرد تغییر کرد و دانشگاه تصمیم گرفت که نهادهای سیاسی دانشجویی ذیل تشکل‌های تابلودار سامان‌دهی شوند [تشکل‌های تابلودار، تشکل‌هایی با عنوان واحد در سراسر کشور مثل «انجمن اسلامی» یا «جامعه اسلامی» هستند که با پسوند نامِ دانشگاه، از یکدیگر تفکیک می‌شوند]. با این روش، کنترل تشکل‌ها آسان‌تر است؛ زیرا همگی زیرمجموعه اتحادیه‌های مشخصی خواهند بود. در آن برهه، بسیاری از تشکل‌ها فعالیت غیروابسته و بدون رنگ و بوی جناحی داشتند و با تعریف شدن به‌عنوان زیرمجموعه یک تشکل با خط فکری ثابت مخالفت می‌کردند؛ اما در نهایت، این دانشگاه بود که توانست اراده خود را حاکم کند.
آسیب تشکل‌های جناحی آیا این فرآیند، در تضاد با دیدگاه رهبری در رابطه با «پرهیز از نگاه جناحی، سیاسی‌کاری و تبدیل دانشگاه به باشگاه احزاب» نبود؟بله! به‌نظر می‌رسد با سخن مقام معظم رهبری مغایرت داشت. البته باید توجه داشت که تشکل‌های تابلودار، به‌صورت زبانی اعلام می‌کنند که گرایش جناحی ندارند. اما در عمل -برای مثال زمان انتخابات- دقیقاً از نامزدهای جناح مشخصی حمایت کرده و متصل به جناح‌ها می‌شوند.
در کشورهای توسعه‌یافته، احزاب با مانیفست و تشکیلات مشخصی فعالیت دارند که تعداد آنها هم محدود است در برابر عملکردشان پاسخگو هستند. اما در شرایطی که در کشورها ما هرگاه چند نفر اراده کنند می‌توانند با فراهم کردن ساده‌ترین شرایط، حزبِ خود را تأسیس کنند، گرایش دانشگاه به این احزاب و جریان‌های غیرپاسخگو، هم دانشگاه و هم دانشجویان را دچار آسیب می‌کند. فضای دانشجویی، باید بدون وابستگی سیاسی باشد و دانشجو آزادانه بتواند فعالیت و کسب تجربه کند.
این رویکرد زمانی خوب بود که دانشگاه می‌توانست تمامی گرایش‌ها و سلایق را پوشش دهد. هدف اصلی این سیاست‌ها، گذر دادنِ نسلی تشکل‌ها با فشار دانشگاه بود. درحالی که گذر نسلی باید در خود تشکل انجام شود. چه‌طور می‌شود به اجبار، گذر نسلی را محقق کرد؟! اصرار دانشگاه بر این موضوع و بی‌توجهی به لزوم پرورش نسل در بطن خود تشکل‌ها، باعث شد این نهادها هم‌اکنون در «کما» باشند و پس از گذر چندین سال هنوز دانشگاه نمی‌تواند آنها را احیا کند.
تشدید انقطاع نسلی سهم پاندمی کرونا را در این تحولات چه‌قدر برجسته می‌دانید؟اتفاقاً دلیل کاهش کیفیت رویدادهای دانشگاهی پس از پایان پاندمی کرونا، هم به زعم من بی‌توجهی به نسل‌سازی اصولی در بطن تشکل‌ها بود. معدود نهادهای دانشجویی که توانستند علی‌رغم این چالش‌ها، بعد از کرونا هم زنده بمانند، دقیقاً همان نهادهایی بودند که پرورش نسل را به هر ترتیبی دنبال کردند. ولی آن دسته از تشکل‌ها که درگیر تغییر سیاست‌های فرهنگی دانشگاه شدند و از این مقوله غافل ماندند، بعدها سطح فعالیتهای سیاسی و فرهنگی در دانشگاه را نیز همراه با افت خود، پایین کشیدند. مثل مشارکت در انتخابات همین امسال که تا لحظه آخر، هیچ تشکلی وارد میدان نشده بود!
با حذف تشکل‌های قدیمی، تمامی تجهیزات و امکاناتی که طی سال‌ها تلاش ادوار مختلف جمع‌آوری شده بود، متأسفانه و ناباورانه در بدنه اداری دانشگاه تقسیم شد و حتی دیگر راه احیای آنها نیز وجود نداشت. تشکل‌های جدید هم با فقدان پشتوانه انسانی، تشکیلاتی و سخت‌افزاری، قدرت کار کردن نداشتند. معتقدم اگر دانشگاه به جای رویکرد حذفی، فرصت می‌داد تا نسل جدید آهسته-آهسته وارد تشکل‌های قدیمی شود، عمر این تشکل‌ها اقلاً حداقل ۴ یا ۵ دوره تدوام پیدا می‌کرد و فضای سیاسی در دانشگاه پویا می‌ماند.
این مشکلات، تا چه اندازه در دانشگاه‌های دولتی هم نمود دارد؟فضای تشکل‌ها در دانشگاه‌های دولتی هم چالش‌های خص خود را دارد. اما افت تشکل‌ها در سطح دانشگاه آزاد بسیار جدی‌تر بوده است؛ زیرا دانشگاه‌های دولتی، قواعد و تشکیلات مشخصی را از دهه‌ها قبل پدید آورده بودند. دانشگاه آزاد سعی کرد از رویکرد دانشگاه‌های دولتی تقلید کند، اما در نهایت، تمامی اتحادیه‌های دانشجویی خود را هم از دست داد! بنابراین، هرچند تشکل‌ها در دانشگاه‌های دولتی نسبت به دهه گذشته ضعیف‌تر شده‌اند، اما فعالیت تشکل‌های دانشگاه آزاد تقریباً متوقف شده است.
بازگشت تشکل‌ها به دانشجویان آیا هنوز راهی برای احیای تشکل‌ها وجود دارد؟به‌نظر من، تشکل باید بیشتر سمت دانشجو باشد تا مسئولان! آسیب اصلی که در بسیاری از تشکل‌های جدیدالتأسیس می‌بینیم، پشتیبانی از مسئولان شهر و دانشگاه به‌جای پشتیبانی از دانشجویان است. متأسفانه ساختار طوری برنامه‌ریزی شده که تشکل‌ها و اتحادیه‌ها برای تضمین دریافت بودجه و امتیازات، مجبور به جهت‌گیری به‌سمت مسئولان دانشگاه هستند. باید این ساختار اصلاح شود، تا تشکل‌ها اصالت خود را بازیابی کنند. باید تشکل‌های دانشجویی به‌سمت دانشجویان برگردند و البته مسئولان هم اگر قصد بازگشت پویایی سیاسی به دانشگاه را دارند، باید دست این تشکل‌ها برای اجرای برنامه‌های‌شان بازتر بگذارند.
دولت اصلاً نیازی به ورود در تشکل‌های دانشجویی ندارد. دولت اگر ظرفیتی دارد، باید آن را در جهت انجام وظایف ذاتی‌اش و تحقق وعده‌هایی که به مردم داده به‌کار بگیرد! باید استقلال دانشگاه حفظ شود و تشکل‌ها، در فضایی کاملاً دانشجویی احیا شوند. با حفظ روند موجود، مطمئن باشید دیگر جوان توانمند سیاسی در دانشگاه تربیت نخواهد شد و بعداً اگر یکی از آنها بخواهد مسئولیتی بگیرد، به‌دلیل فقدان تجربه کافی و پختگی سیاسی، نمی‌تواند مسئولیت خود را به درستی انجام دهد. با فقدان تجربه‌اندوزی و شبکه‌سازی دانشجویی، مدیران میانی کشور در آینده، چهره‌های ضعیفی خواهند بود که به اجبار انتخاب خواهند شد.
خبرنگار: علی سمیرمی
انتهای خبر/
کد خبر: 1227677 برچسب‌ها تشکل‌های دانشجویی بسیج دانشجویی اصفهان
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است